استاد ذبيح‏اللَّه محلاتي در سال 1271ش (1310ق) در محلات به دنيا آمد و مقدمات علوم را در زادگاه خود فرا گرفت. سپس به حوزه علميه نجف رفت و از محضر عالمان و محدثان بزرگي از جمله آيات عظام: عبدالحسين رشتي، سيدحسن صدر، سيد محمد فيروزآبادي، شيخ محمدجواد بلاغي، ميرزاي ناييني و سيدابوالحسن اصفهاني كسب فيض نمود. علامه محلاتي پس از 11 سال اقامت در حوزه علميه نجف و اخذ اجازات اجتهاد و روايت به سامرا رفت و در محضر شيخ آقا بزرگ تهراني به تكميل تحصيلات خود پرداخت. او پس از مدتي حلقه درس خود را در اين شهر تشكيل داد و كتبي را تاليف كرد. علامه محلاتي پس از 25 سال اقامت در سامرا، در سال 1327 ش به تهران رفت و تحقيقات و تأليفات خود را ادامه داد. دايرةالمعارف رياحين الشريعه در 6 جلد در بيان شرح حال زنان صاحب كمال و برجسته مسلمان، وقايعُ الايام در 8 جلد، كشفُ الغرور در مفاسد بي‏حجابي و تاريخ سامرا در 12 جلد و... از جمله آثار اوست. اين شخصيت علمي سرانجام در نيمه اسفند 1364ش در 93 سالگي درگذشت.